Hiç bir izahı olmayan böyle vahşet ve kalleşliklerin ardından ne yazılsa, ne söylense, ne yapılsa hafif kalıyor. Bütün uyarı ve endişeler bir bir korkuya dönüşüyor sonunda ve hain terör ne yazık ki artık büyük şehirlerimizde meydan ve havalimanlarımızı vuruyor.
Her baharla birlikte çiçekler açardı benim memleketimin dağlarında. Bu kez canlı bombalar patlıyor şehir merkezlerimizde. Ardı, arkası, sonu, sırası, kökü, başı bitmeden yenileri ekleniyor tarihin karanlık sayfalarına.
Rusya ve İsrail başta olmak üzere komşularımızla normalleşme sürecini konuştuğumuz ve turizmde umutların yeşerdiği bir gündemin ardından tek saldırıda onlarca insanımızı kaybediyoruz, yüzlerce yaralı ve binlerce aile per, perişan…
Bayram arefesinde yanan yüreğimiz bir kez daha kor oluyor, milletçe kahroluyoruz. Her seferinde olduğu gibi; birlik, beraberlik, kardeşlik ve sağduyu çağrıları… Yetiyor mu yetmiyor. Kınamalar, bağırmalar, çağırmalar fayda etmiyor…
Her gün yeni yeni canlar pisi pisine lanet olası terör belası yüzünden yitip gidiyor.. Hainin menşei artık önem arzetmiyor kalplerde ve beyinlerde..
Tam da bittiler, son çırpınışları derken yenilerinin türemesi, kafaları karıştırıyor.
Dış güçler, komşular, içerden destekçiler, v.s, vs… Gelinen noktanın adı artık terör silsilesidir. Ne yazık ki terör saldırıları Türkiye’nin beka sorununa dönüşmüş ve yüzyıllardır bu topraklarda kardeşce yaşamış koskoca bir ulusu çoluk çocuk ayırt etmeksizin hedef alıyor.
Saplandığımız bir bataklık var ve bu bataklık ne kuruyor ne de bizi bırakıyor. Hain saldırıların arkasındaki dış parmak her defasından daha güçlüyse, yeni bir terör konseptiyle karşı karşıyaysak, devlet de yeni bir konsept geliştirmeli. Millet de devletine her zamankinden daha sıkı sarılmalı…
Terörün son bulması temennisiyle; birliğimize vesile bir bayram dilerim..